Het hoofd der school

Naast de school stond de hoofdenwoning. Voor het huis was een hele grote, mooie tuin. Langs die tuin liep een voetpad. Ik woonde aan het einde van dat pad met uitzicht op de keurig onderhouden tuin.

Het hoofd van de school met de Bijbel was een oudere, kleine, wat kalende man. Hij was al ruim in de zestig en wilde nog een paar jaar werken, voor hij met pensioen zou gaan. Hij liep enigszins mank en had veel last van reuma. Hij rookte vaak een pijp, ook in het klaslokaal, maar dat mocht nog in die tijd. De geur die hem omringde was een soort mengsel van tabak en pepermunt. Omdat hij natuurlijk helemaal op ervaring les gaf en er in die tijd nauwelijks teamvergaderingen waren, had hij heel veel vrije tijd. Die tijd besteedde hij vooral aan tuinieren en veel vrijwilligerswerk voor de kerk. Hij had een werkelijk fantastische bloemen- en groentetuin. Als ouderling van de Gereformeerde Kerk deed hij de moeilijke huisbezoeken. Als ik soms ’s avonds laat, na urenlang correctiewerk nog even naar school ging om de laatste lesvoorbereidingen voor de volgende schooldag te doen, kwam ik hem regelmatig tegen in het schoolgebouw. Soms kwam hij net uit zijn kamertje, het hoofdenkamertje, of hij kwam uit het schriftenhok. We wisselden wat beleefdheden uit en meestal verdween hij snel naar zijn huis, naast de school. Het verbaasde me eigenlijk best wel, dat ik hem soms tegen kwam in de school. Correctiewerk had hij nauwelijks, want de leerlingen van klas 5 en 6 keken zelf bijna alles na. Voorbereiding was niet nodig, want de gebruikte methodes werden al jarenlang gebruikt. Ook onder schooltijd zag ik het hoofd der school vaak door de gang lopen, op weg naar het voorraadhok of de hoofdenkamer. De deuren gingen altijd weer zorgvuldig achter hem op slot. Als ik een schrift of potlood voor een van de leerlingen nodig had, dan moest ik dat aan hem vragen en hij zorgde er dan voor dat ik dat kreeg.

Op een avond kwam de voorzitter van het schoolbestuur langs. Hij had een vervelende mededeling. Er was net een bestuursvergadering geweest en ze hadden besloten het hoofd der school met onmiddellijke ingang uit zijn functie te ontheffen. Ze hadden hem verzocht zich te laten afkeuren op medische gronden. Hij had een gezondheidsprobleem en ook een drankprobleem. Of mij niets aan zijn gedrag was opgevallen. De vele uitstapjes van hem naar het kamertje en het schriftenhok werden mij nu ineens duidelijk. De jenever was natuurlijk ingenomen als een soort pijnbestrijding. De voortdurende geur van pepermunt begreep ik die avond plotseling ook.

Er zou snel een nieuw hoofd van de school worden benoemd…