Soms heb ik nog wel eens teruggedacht aan de uitspraak van een timmerman die, op mijn afscheid van het Groningse dorp, mij in het Gronings toevertrouwde: “Jij kunt het jongen. Waar je ook zult werken, jij zult nooit mislukken.” Eigenlijk heeft hij best gelijk gehad, ook al was ik, op sommige reflectiemomenten, best wel eens wat onzeker over mijn functioneren.
In de loop van de jaren leerde ik het geheim van dat zogenaamde succes kennen. Relativeren was voor mij daarin altijd een grote factor, misschien wel mijn sterkste punt. Me niet gek laten maken door de waan van de dag en vooral maar steeds stippen blijven zetten op de horizon. Het grootste geheim was niet meer en niet minder dan zoiets als “doe de juiste dingen en doe ze op het juiste moment”. En ik functioneerde ook vooral vanuit de gedachte, dat ik het niet alleen hoefde te doen. Misschien heb ik wel het geluk gehad, dat ik altijd de goede mensen om me heen heb gehad.
Onwijs onderwijs, zo heb ik het in die bijna 44 jaar ervaren. Geen dag was gelijk, geen kind, geen ouder, geen leerkracht en collega waren hetzelfde. Mijn enthousiasme heb ik gelukkig tot het einde mogen houden, hoewel ik daar op het laatst wel moeite voor moest doen. Ook al zijn het nu, met al die werkdruk en lerarentekorten, min of meer barre onderwijstijden, onwijs onderwijs bestond voor mij écht!
Het zijn uiteindelijk 53 onderwijsverhalen geworden. Voor mij is dat een bijzonder getal, want 1953 is mijn geboortejaar en ik ben geboren op 5 maart. Twee keer 53 dus… Ben ik dan nu klaar met schrijven? Nee, er is nog zoveel, waar ik over wil vertellen: Over mijn jeugd in Oost Groningen, over mijn studietijd en nog zoveel andere verhalen uit mijn leven. Ik ben nog lang niet uitverteld. Over een paar weken ga ik verder, dus houd mijn site www.onwijsonderwijs.com in de gaten.
In tussentijd kun je, mocht je je vervelen, je bezighouden met een gedichtje van Jos van Hest. Tot later!
Tel de sterren van een zomernacht.
Tel er je geboortedatum bij op.
Plus je telefoonnummer.
En het nummer van je paspoort.
Deel dat getal
Door je gewicht in ponden.
Tel uit je winst!
Je mag er zijn.
4 reacties
Ria · 14 februari 2020 op 10:33
Toch nog even rekenen!
Jammer, dat Gerrit er niet meer is.
Hij had vast als eerste een antwoord gehad.
Ik ben er nog, als enige van ons gezin!
En ik ben ongelofelijk trots op jou!
Ga door met vertellen!Daar ben je goed in!
Liefs, Ria
jan en emma · 14 februari 2020 op 17:12
Aan een goed verleden in Ezinge Een mooie gezellige periode Toen waren we nog jong Maar onzekerheden hebben ook wij . Hartelijke groet Jan en Emma dijkstra
Anke · 15 februari 2020 op 08:23
Wat heb ik ontzettend genoten van al je verhalen.
Ik kijk uit naar de volgende serie.
Blijf vooral genieten!
Groetjes Anke
Ellen · 7 maart 2020 op 00:33
Wat leuk geschreven!