Katwijk had destijds in Nederland best wel een nogal negatief imago. Bij Katwijk dacht men over het algemeen aan een zeer behoudende en gesloten gemeenschap, erg kerkelijk, de heilige zondagsrust, grote sociale controle, enz.
Katwijk was een erg verdeeld dorp: Er waren heel veel verschillende kerkgemeenschappen, van uiterst rechts tot vrijzinnig. Een beetje weggestopt in de Zuidduinen stond zelfs een prachtige Soefitempel.
De voetbalcultuur verdeelde het dorp soms in twee kampen: Je was aanhanger van Quick Boys of je was fan van Katwijk. Als de twee verenigingen tegen elkaar speelden, dan werd alarmfase 1 in het dorp afgekondigd. Katwijk had, volgens zeggen, de hoogste BMW dichtheid in Nederland. Katwijk was destijds nummer één in Nederland als het over vandalisme en over verslaving ging. In Katwijk werd veel, wat het daglicht niet verdragen kon, onder de mat geveegd. In Katwijk ging de pas geopende MacDonald na een tijdje weer dicht, omdat de omzet, mede door de verplichte zondagssluiting, te laag was.
De Katwijkers waren harde werkers: De mouwen werden altijd opgestroopt en als er op school klusjes te doen waren, dan stonden veel ouders altijd direct klaar om er de schouders onder te zetten. Vooral de nazit, met wat biertjes erbij was ook heel belangrijk. En, als de nieuwe haring in Nederland aankwam, dan werden er altijd een paar schalen haring naar school gebracht en aten we tussen de middag haring tot we er bijna misselijk van werden. Katwijk was ook het dorp, waar Koningin Beatrix ongemoeid op haar paard over het strand kon rijden. Katwijk, een prachtdorp met vele gezichten…
Tóch veranderde het dorp in de jaren dat ik daar directeur was. We mochten bijvoorbeeld in de eerste jaren, als christelijke basisschool geen kerstfeest vieren in de Hervormde Witte Kerk aan de Boulevard, omdat we een kerstboom in de kerk wilden gaan zetten en kaarsjes wilden aansteken. Jaren later was dat helemaal geen probleem meer en speelden we er onze kerstmusical. De veranderingen hadden ook een keerzijde: Er werd rond de eeuwwisseling nog nauwelijks gescheiden door de ouders van de school. Later kwam er een soort inhaalslag op gang. Er was een ware hausse aan echtscheidingen en dat had zeker zijn weerslag op het welzijn van veel leerlingen op school. Katwijk veranderde langzaam, maar zeker. Het werd opener, wereldser zou je kunnen zeggen. Op de Boulevard kwamen mensen van buiten het dorp wonen. Mensen die de koopwoningen aan zee konden betalen. Ze veranderden mee het gezicht van Katwijk, net zoals de televisie en het internet dat deden. Een onomkeerbaar proces, gelukkig maar !
