Hoog bezoek

Prinses Beatrix en Prins Claus kwamen naar het dorp. Het bezoek was onderdeel van het grote werkbezoek van haar en haar man aan de provincie Groningen. Ze zouden even het gemeentehuis bezoeken en ter afsluiting gingen ze een privébezoek brengen aan een van de plaatselijke kunstenaars, Matthijs Röhling.

Over Matthijs werd gefluisterd dat hij tot de persoonlijke vrienden van de prinses mocht worden gerekend.  Matthijs werd overigens door dezelfde mensen ook ingedeeld bij de plaatselijke dorpsgekken, waar bijvoorbeeld, volgens hen, ook de huisarts bij hoorde.

Het hele dorp was in rep en roer. Weken van te voren kregen de straten een opknapbeurt. De wegen, die bereden zouden worden, werden voor een deel opnieuw geasfalteerd. Omdat er in het gemeentehuis een plaspauze stond gepland, werd het toilet nauwgezet gerenoveerd.

Tot overmaat van ramp kwam er op school een brief van de burgemeester binnen, waarin ons werd opgedragen om met de schoolkinderen aanwezig te zijn bij de ontvangst van de Koninklijke Hoogheden in het dorp. Ik probeerde daar nog onderuit te komen met het zwakke verweer dat het op een woensdagmiddag was en dat ik dan vrij was. Er was geen ontkomen aan en een van de  meisjes uit mijn klas mocht de kroonprinses zelfs een boeketje bloemen gaan aanbieden op het moment dat ze uit de auto zou stappen.

We hadden ons op die bewuste middag opgesteld tegenover het net fris geschilderde huis van Matthijs, die onrustig rondscharrelde in zijn opgeknapte tuin, in afwachting van de prins en prinses. Ik had de kinderen voorzien van papieren vlaggetjes en Laura stond klaar, met haar boeketje zenuwachtig in haar beide handen vastgeklemd. Daar kwamen ze aan. Een paar donkerblauwe auto’s reden snel de straat in en stopten vlak voor ons. De deuren van de eerste auto gingen al open  terwijl de auto nog niet eens stil stond. De mannen die eruit stapten liepen pijlsnel op de tweede auto af en deden de achterdeuren open. “Nu Laura, ga maar !!!” Met het boeketje in haar handen liep prinses Beatrix even later het bruggetje over naar het huis van Matthijs. Helemaal achteraan liep Prins Claus. Hij glimlachte en zwaaide even onze kant op. Dit maakte het hele gedoe gelukkig wat dragelijker, want al met al had de hele scene nog geen minuut geduurd.

Later werd gezegd dat Beatrix wel vaker naar het dorp kwam om bij de schilder op bezoek te gaan, maar dan incognito…